παρακίρναμαι

Α

αναμιγνύομαι, ανακατώνομαι («παρεκίρνατο τοῑς δεινοῑς εἰρωνεία», Ιώσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + κίρνημι / -αμαι, ποιητ. τ. τού κεράννυμι «ανακατεύω, αναμιγνύω»].